|
بازار حُسن |
غزل 219
|
زنـد مـژگـا ن تــوصد تیـربــد لهــا کــه راه عـشق تـــودارد خـطرهـا کـه خـوشـبتوتر بـود ازبوی گـلهـا بــراه تـونـهـا دنــد جـا ن وسـرهـا لـب لـعـل تــودارد بــس شـکــرهـا چـوچشـما ن سیا هت بـــرده دلهـا |
|
زابـروی توچـون سـا زند کمانها کسی فـارغ نشد ازبنــد زلـفـت تنت چون یاس ومویت مشک فشان است هـمه عشـا ق رویت درکمین اند بروي گونه ات خا ل سیـاه است هما ن قـا مت که کرده بس قیامت |
حکیمـی گفت ببـازار جـمـا لـت
نبیــند هـیچ کسی جـزمن ثمرها
دوم مرداد هشتاد ودو