قـصه عاشقی

جانم زدست میـرود گـرنکنی عنایت

حرفی بزن تو جانا زان دل مهـربانت

تنهـا کجا میـروی جانم فـدای جانـت

سروخـرامان من به عاشقت نگاه کن

حـذرکـردی

بماندم واله وحیـران که ازچه این خطــرکردم

بسوختی جان ودل یکجا که گفتی من سفرکردم

توازجان خوشتری جانا من ازجانم گذرکردم

مرا بگذاشه ای تنهـا بصـد درد وبصد غمها

معـمای عشق

اومدام مست وملول دردی کش میخانه بود

او بــدرمـیخـانـــه    پی شــرب شبـانه بـود

آنکس که مدام با ما بیگانه بود دیوانه بود

هـرگـز نـبـودش یارما  تـا بکـنــد الـفـتـــی