نـا مـه بیـک دوست

 

نـوشتـم ای عـزیـز جـانم فـدایـت

ندارم حا ل خـوش بی تو خـرابم

نـداره رونقی بی شـوق وشـوره

دل مــردم همه آشـفـتــه گشـتــه

من از دست میـروم گـرتـونیایـی

قسـم بـــرقــامـت سـرو بلـنـد ت

که نـامه کـرده ام بهـرت روونـه

 

سـه چـارتـا نـامه دادم ازبــرایـت

نــوشـتــم ازفــراقـت در عـــذابـم

نوشتم بی تو اینجا سوت وکوره

گـلا ایـنـجـا همه پـژمــرده گشتـه

نـوشتـم نـازنیـن پـس کی مـیایی

قسـم بــرجعــد گیسوی کـمنـد ت

قسم بــرمـاه ومهـتـاب شـبـــونـه

 قسم بـرروز وشب برماه وسالـت

 حکیم گشته دلش سخـت پـایمالـت

 

هفدهم تیـر هشتاد ونه